nga Martin Luteri (1483-1546)
Nëse ai që konkuron në një garë do të përpiqej të bënte gjëra të tjera apo të kishte sukses në fusha të tjera në të njëjtën kohë, nuk do të fitonte shumë, përkundrazi, shpejt do të mposhtej, do të humbiste garën dhe çdo gjë. Po të ishte i përkushtuar ndaj garës, nuk duhet të merret me asgjë tjetër.
Gjithçka tjetër duhet të lihet mënjanë dhe vëmendja duhet të përqendrohet vetëm te gara. Po ashtu edhe në garën frymërore është e domosdoshme të heqësh dorë nga çdo gjë dhe t’ia kushtosh veten vetëm garës.
Por ai është tërësisht i ngatërruar në lavdi dhe përfitim të përkohshëm; është si një njeri i lidhur këmbë e duar; është plotësisht rob. Gara në të cilën vrapon është gara ëndërr e atij që në të vërtetë nuk është në gjendje të lëvizë.
